ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԾԱԳՈՒՄՆ ՈՒ ԿԱԶՄԱՎՈՐՈՒՄԸ: Մաս երրորդ:

Հայասա- Ազիի պատմությունը

Հայ ժողովրդի ծագման համար հիմք է ծառայել խեթական արձանագրություններում հիշատակված Հայասա – Ազի քաղաքական միավորումը: Այս տեսակետը գերիշխող է համարվում: Ըստ Ֆոռերի և Ղափլանցյանի ուսումնասիրությունների՝ այդ երկրի անվանումից է առաջացել <հայ> ինքնանավանումը: Ըստ խեթական արձանագրությունների տվյալների ՝

Հայասա- Ազի երկիրը տեղորոշում են հյուսիս- արևմուտքում Բարձր Հայք նահանգի սահմաններում, արևմուտքում՝ բուն Փոքր Հայքի տարածքին: Այս ընդարձակ ցեղային միության կենտրոնական շրջանները գտնվում էր անտիկ աղբյուրներում հիշատակվող Ակիլիսենեյում, որը ընդգրկում էր Եկեղյաց, Դարանաղի- Աղիվն, Մազուր գավառները: Էթնիկական կազմի վերաբերյալ կարծիք կա, որ Հայասա- Ազիի բնակիչները պատկանում էին խուրիտական ցեղերին: Հայասա պետական կազմավորման մասին խեթական աղբյուրներում հիշատակություն կա Ք.ա. 14-13դդ. , վերջին անգամ խեթական արձանագրություններում այս պետական միավորը հիշատակվում է Ք.ա. 13-րդ դարում:

 

 Մշակեց Կիմա Շահբազյանը